Skubany skubaniec

Czyli skubaniec znany także jako pleśniak (choć ta druga nazwa jakoś mniej mi się podoba:P)

Pamiętam to ciasto z dzieciństwa, a ostatnio naszła mnie na nie taka ochota, że musiałam, po prostu musiałam je upiec :) W związku z czym późnym wieczorem, bo piekarnik wyłączyłam dokładnie o godzinie 22, roznosił się po mieszkaniu zapach świeżo upieczonego ciasta i cudowny aromat śliwek. 

Ze mną jest dziwna historia. 

Surowe śliwki bardzo lubię - pamiętam, jak babcia, do której zawozili mnie rodzice na wakacje, nie pozwalała ich jeść za dużo i straszyła bólami brzucha. I chyba dlatego teraz kiedy dorwę się do śliwek, to nie odpuszczam tak łatwo i jem ile wlezie :D

Ale za przetworzonymi śliwkami, delikatnie mówiąc, nie przepadam. Nie przemawiają do mnie powidła, cukierki nadziewane śliwką (te w sreberku fuuuu!), jogurty śliwkowe ani suszone owoce. 

Dla tego ciasta robię wyjątek :) 

All you need is: 

• 0,5 kg mąki 
• 5 jajek 
• proszek do pieczenia (dałam prawie całe opakowanie) 
• 5 łyżek cukru do ciasta 
• szklanka cukru do piany
• kostka margaryny
• 1 łyżka smalcu (opcjonalnie - ja nie dawałam) 
• śliwki (lub inne owoce według uznania :) 

Zagniatamy: mąkę, margarynę, 5 żółtek, 5 łyżek cukru, proszek do pieczenie (i opcjonalnie smalec).

5 białek ubijamy na sztywną pianę. Kiedy jest ubita - stopniowo dodajemy szklankę cukru, wtedy piana nie opadnie i będzie puszysta. 

Zagniecione ciasto dzielimy na 3 części. 

Pierwszą część rozkładamy na blaszkę (u mnie posmarowana i oprószona mąką) i wykładamy owoce. 

Do drugiej części ciasta dodajemy łyżkę kakao i skubiemy tę część na owoce.

Na to wykładamy pianę ubitą z białek. 

Na pianę skubiemy ostatnią część ciasta. 

Pieczemy 45 minut i gotowe! 

I jeszcze w tajemnicy Wam powiem, że sama piekłam to ciasto po raz pierwszy i na pewno nie ostatni! 

:)